- (για πρόσωπο) που λέει την αλήθεια, που εκφράζει τις πραγματικές σκέψεις και συναισθήματά του
- (για ενέργεια) που εκφράζει τις πραγματικές σκέψεις και συναισθήματα κάποιου
Η ειλικρίνεια είναι η πλέον θαρραλέα μορφή της τόλμης. Μωμ Ουίλλιαμ
Τολμάμε και προβάλλουμε πραγματικές - κρυμμένες αλήθειες & ότι άλλο αξίζει να γνωρίζετε...

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Το Θανάσιμο Μυστικό του Φθορίου

Ο Δρ. Ράσελ Μπλέιλοκ περιγράφει αναλυτικά τι μπορεί να προκαλέσει το φθόριο στον ανθρώπινο οργανισμό και όχι μόνο...

Σ'αυτή την ενδιαφέρουσα συνέντευξή του, ο Δρ. Μπλέιλοκ αποκαλύπτει ότι τα προγράμματα αποπληθυσμού που δημιούργησε το Ιδρυμα Ροκφέλερ σε συνεργασία με τους Ναζί, ήταν η βάση των σύγχρονων πρακτικών «ευγονικής», όπως η δηλητηρίαση με το φθόριο και τα εμβόλια.

Ο Μπλέιλοκ εξηγεί πώς ξεκίνησε το κίνημα της ευγονικής στην Αμερική μέσω των χρηματοδοτήσεων Ροκφέλερ, Φορντ και Κάρνεγκι, και ότι αυτό που ξεκίνησε ως πρόγραμμα «Επιστήμη του Ανθρώπου», ήταν μια προσπάθεια κοινωνικής μηχανικής στην ανθρωπότητα για να εξοντωθούν όσοι θεωρούνταν «ανεπιθύμητοι» για την ελίτ.

Οι επιχορηγήσεις των πανεπιστημίων από τον Ροκφέλερ, δίδονταν για προγράμματα ευγονικής. Ανταλλάσσονταν στοιχεία και πληροφορίες με τη Ναζιστική Γερμανία του Χίτλερ. Όταν προσκολλήθηκαν στον όρο «ευγονική» αρνητικά συναφή περί φυλετικής ανωτερότητας και γενοκτονίας, η ψευδο-επιστήμη ξαναγεννήθηκε κάτω από την ομπρέλα της μοριακής βιολογίας και του DNA.

Στόχος τους είναι να αλλάξει η συμπεριφορά του ανθρώπου και ο τρόπος που σκέφτεται, αλλάζοντας με χημικούς τρόπους τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος.

Μια από τις πρωταρχικές μεθόδους μέσα απ'την οποία επιτυγχάνεται αυτό, είναι η φθορίωση του νερού και των τροφίμων.

Ο Μπλέιλοκ εξηγεί πώς άρπαξαν οι καιροσκόποι την ευκαιρία να ισχυριστούν ότι η μείωση των οδοντικών κοιλοτήτων οφείλεται στη φθορίωση του νερού, ενώ αυτή προέκυπτε φυσιολογικά μέσα από την αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου, την οδοντική υγιεινή και την καλή διατροφή στη δύση.

Ταυτόχρονα «έθαψαν» τις μελέτες που αποδείκνυαν ότι η φθορίωση του νερού δεν μείωνε τις οδοντικές κοιλότητες, απεναντίας, σε αρκετές περιπτώσεις τις αύξανε, όπως αύξανε και τα κρούσματα καρκίνων...

Στη συνέντευξη δεν περιορίζεται μόνο στην ανάλυση για το φθόριο, αλλά προχωράει στις επιδράσεις του λιθίου (που κι αυτό ρίπτεται στην υδροδότηση πολλών πόλεων), των εμβολίων, και άλλων παραγόντων στην καθημερινότητά μας που πλήττουν την υγεία μας.


Πως η Monsanto και άλλοι κολοσσοί ελέγχουν την παραγωγή

Φραγκίσκα Μεγαλούδη

Στις αρχές Φεβρουαρίου κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αίτηση για την εκδίκαση μιας υπόθεσης που ελάχιστα έγινε γνωστή στην Ελλάδα. 

Η οργάνωση No patents on Seeds, που υποστηρίζεται από το γερμανικό τμήμα της Greenpeace αλλά και από πολλά κινήματα πολιτών για την οικολογία και την δίκαιη γεωργία, κατέθεσε μήνυση εναντίον της Ευρωπαϊκής Πατέντας EP1962578.

Σύμφωνα με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Αρχής πνευματικών δικαιωμάτων το ινδικό πεπόνι, ένα είδος που έχει φυσική αντίσταση στον ιό CYSDV που πλήττει τις καλλιέργειες πεπονιού σε ολόκληρο τον κόσμο, κατοχυρώνεται ως ευρεσιτεχνία στον αμερικανικό κολοσσό Monsanto. Αν και το ινδικό πεπόνι είναι δηλωμένο στην παγκόσμια τράπεζα σπόρων ως παραδοσιακό ινδικό προϊόν, η απόφαση της Ευρωπαϊκής Αρχής δίνει το δικαίωμα στην Monsanto, να το κατοχυρώσει και επομένως να απαγορεύσει στους αγρότες να το χρησιμοποιούν, αν δεν το αγοράσουν με τους όρους που θα θέτει η εταιρεία.

Μπορεί η υπόθεση να μην παρουσιάζει ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό, έχει όμως τεράστια σημασία καθώς η κατοχύρωση σπόρων από εταιρείες κολοσσούς όπως η Monsanto, σχετίζεται άμεσα με το δικαίωμα του αγρότη να επιλέγει τι καλλιεργεί και του πολίτη να γνωρίζει τι καταναλώνει. Η πνευματική κατοχύρωση σπόρων καθιστά τους αγρότες δέσμιους των γιγαντιαίων πολυεθνικών ενώ παράλληλα στερεί από τον καταναλωτή το δικαίωμα να γνωρίζει τι φαγητό φτάνει στο πιάτο του αλλά και τι είδους τροφές καταναλώνουν τα ζώα και κατά συνέπεια και ο ίδιος μέσω των γαλακτοκομικών και του κρέατος.

Αξίζει να σημειωθεί πως η κατοχύρωση της πατέντας δεν περιορίζεται μόνο στα φυτά αλλά οι εταιρείες προσπαθούν να την επεκτείνουν και στα ζώα. Πατέντα έχει χορηγηθεί για τη χρήση των βοοειδών, καθώς οι εταιρείες προσπαθούν μέσα από γενετικές έρευνες να μεγιστοποιήσουν την παραγωγή γάλακτος.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο ανησυχητική καθώς οι πολυεθνικές πιέζουν τις κυβερνήσεις της Ευρώπης, να αντικαταστήσουν την παραγωγή σπόρων με τους δικούς τους κατοχυρωμένους, τους οποίους οι αγρότες θα πρέπει να αγοράζουν από τις εταιρείες κάθε χρόνο. Στη Γαλλία όπου καλλιεργούνται περίπου 5.000 ποικιλίες σπόρων, οι 600 είναι κατοχυρωμένοι και αντιστοιχούν στο 99% των σπόρων που καλλιεργούνται προς κατανάλωση. Το Νοέμβριο του 2011 το γαλλικό υπουργείο γεωργίας αποφάσισε πως οι αγρότες οφείλουν να πληρώνουν στις εταιρείες αποζημίωση για τη χρήση των σπόρων τους, ώστε εκείνες να έχουν έσοδα για περεταίρω έρευνες και γενετικές βελτιώσεις των ειδών.

Μπορεί τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα να βρίσκουν σθεναρή αντίσταση στην Ευρώπη και η καλλιέργεια τους να περιορίζεται μόνο σε 110.000 εκτάρια από τα 179 εκατομμύρια καλλιεργήσιμης γης, οι εταιρείες όμως συνεχίζουν τις προσπάθειες για τον έλεγχο της παραγωγής τροφίμων μέσω της κατοχύρωσης τους. Κολοσσοί στο χώρο της αγροκαλλιέργειας όπως η Monsanto, η Syngenta, η Bayer και η Dupont διεκδικούν από την Ευρωπαϊκή Αρχή να κατοχυρώσουν προϊόντα όπως τα αγγούρια, οι ντομάτες, η γλυκιά πιπεριά, η κολοκύθα και τα πεπόνια ενώ παράλληλα προσπαθούν να κερδίσουν το μονοπώλιο σε είδη που προέρχονται από χώρες της Ασίας και της Αφρικής.

Συχνά προσπαθούν μέσω της πατέντας να ελέγχουν όλα τα στάδια παραγωγής, από τη καλλιέργεια ενός προϊόντος μέχρι την άφιξη του στο πιάτο μας. Πριν ένα χρόνο η Monsanto (της οποίας ο ετήσιος τζίρος αγγίζει τα 44 δις δολάρια) ζήτησε να πατεντάρει την μαργαρίνη και τα μπισκότα στα οποία υπάρχουν ίχνη σόγιας, είδος το οποίο έχει ήδη κατοχυρωθεί στην εταιρεία.

Παράλληλα απαίτησε να μην επιτρέπεται έλεγχος για ίχνη γενετικά μεταλλαγμένων ουσιών στα προϊόντα που έχει κατοχυρώσει. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως η εταιρεία έχοντας πατεντάρει ένα προϊόν σε τελικό στάδιο παραγωγής όπως η μαργαρίνη θα έχει παράλληλα μονοπωλήσει και όλη την διαδικασία παραγωγής του ( και φυσικά και τις πρώτες ύλες). Επομένως θα μπορεί όχι μόνο να ελέγχει το προϊόν αλλά και να χρησιμοποιεί γενετικά μεταλλαγμένα είδη στην παραγωγή του, χωρίς να υπόκειται στους ευρωπαϊκούς νόμους που δεν επιτρέπουν την εισαγωγή τους στην Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Πνευματική Κατοχύρωση («πατέντα») αν και δεν επιτρέπει την κατοχύρωση της διαδικασίας, επιτρέπει όμως την κατοχύρωση του τελικού προϊόντος, ακόμα και αν αυτό ανήκει στις συμβατικές καλλιέργειες. Δίνει δηλαδή το δικαίωμα σε μια τεράστια πολυεθνική να πατεντάρει την ντομάτα ως ευρεσιτεχνία αλλά όχι τα στάδια της παραγωγής της. Η ισπανική Consejo Superior de Investigationes Cientificas έχει καταφέρει να κατοχυρώσει ως ευρεσιτεχνία το συμβατικό ηλιέλαιο καθώς και όλα τα προϊόντα που το περιέχουν.

Η Monsanto μέσα από ένα δίκτυο μικρότερων εταιρειών τις οποίες έχει αγοράσει θα καταφέρει σε λίγα χρόνια να κατοχυρώσει ως ευρεσιτεχνία όλα σχεδόν τα φυτά και τα ζώα. Επιχειρεί να επεκτείνει την πατέντα σε προϊόντα όπως τα λουκάνικα, το σαλάμι, το ζαμπόν, τα αυγά αλλά και όσα προϊόντα περιέχουν αυγά, υποπροϊόντα ψαριών ή όσα περιέχουν ίχνη ψαριών, με το επιχείρημα πως στην διαδικασία παραγωγής των προϊόντων αυτών χρησιμοποιήθηκε δική της σόγια (εφόσον ελέγχει το 100% της παγκόσμιας παραγωγής) μέσω των τροφών με τις οποίες ταΐστηκαν τα ζώα που παρήγαγαν τα προϊόντα αυτά.

Αυτό που στην ουσία επιδιώκουν οι τεράστιες πολυεθνικές είναι ο έλεγχος του φαγητού και της παραγωγής του. Είδη όπως το μπρόκολο, οι ντομάτες, το μαρούλι, τα πεπόνια έχουν κατοχυρωθεί ως ευρεσιτεχνίες από τις μεγάλες πολυεθνικές υποχρεώνοντας έτσι τους παραγωγούς να προμηθεύονται τους σπόρους από τις συγκεκριμένες εταιρείες πληρώνοντας «πνευματικά δικαιώματα» και παράλληλα αφαιρώντας τους τη δυνατότητα να τους επαναχρησιμοποιήσουν.

Τέτοιες πρακτικές στην ουσία συνιστούν πειρατεία της φύσης, καταπάτηση του δικαιώματος του καταναλωτή να επιλέγει και τελικά απειλή κατά της ίδιας της δημοκρατίας. Ελέγχοντας την τροφή και την παραγωγή της, ελέγχεις το μέλλον και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων.

Η Ελλάδα πενθεί: μια σοκαριστική φωτογραφία


Μια συγκλονιστική φωτογραφία με την ελληνική σημαία και ένα μήνυμα για τις τραγωδίες που ζούμε καθημερινά, κάνει το γύρο του Facebook.

«Ελλάδα 2012 

2-3 αυτοκτονίες την ημέρα

Αν δεν υπάρχουν ένοχοι, δεν υπάρχει Δικαιοσύνη»

Η φωτογραφία για την Ελλάδα που πενθεί, αναφέρει την αύξηση αυτοκτονιών πολλών συνανθρώπων μας σε σχεδόν καθημερινή βάση.

Όλοι γνωρίζουμε τους πραγματικούς ένοχους που έφτασαν αρκετούς συμπολίτες μας να αφαιρούν τη ζωή τους σχεδόν κάθε μέρα.

ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ»

Η «ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ» ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ ΝΑ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ 12 ΔΙΣ. ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ! ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΛΥ 3 ΔΙΣ!

Χαμένη σε όλα τα ταμπλό βγαίνει η Ελλάδα της συγκυβέρνησης των τριών κομμάτων (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜ.ΑΡ.) από αυτή, τη 19η κατά σειρά, Σύνοδο Κορυφής των 27 στις Βρυξέλλες μετά το ξέσπασμα της κρίσηςτης Ευρώπης, με πρώτη την Ελλάδα, τον Δεκέμβριο του 2009.

Οι κοινοτικοί ηγέτες αποφάσισαν χθες, με την προτροπή του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, την υιοθέτηση, παράλληλα με το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης που θέλει η Γερμανία, και ένα Σύμφωνο για την Ανάπτυξη που ο Φ. Ολάντ θα επιχειρήσει να «πουλήσει» στους συμπατριώτες του ως μεγάλη επιτυχία του. Ήταν εύκολο για την καγκελάριο Μέρκελ να πει το «ναι» στο Σύμφωνο Ανάπτυξης, αφού αυτό δεν περιέχει νέους πόρους από τις χώρες της Ευρωζώνης και επιτρέπει στον Φρ. Ολάντ να αποδεχθεί το πολύ ουσιαστικότερο Σύμφωνο Δημοσιονομικής Εξυγίανσης, δηλαδή την επιβολή σκληρής και διαρκούς λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που θέλει το Βερολίνο.

Στη πραγματικότητα πρόκειται για το λεγόμενο «πακέτο» για την ανάπτυξη και την έξοδο της Ευρώπης από την ύφεση. Σ' αυτό γίνεται αναφορά για συνολικές χρηματοδοτήσεις ύψους 120-130 δισ. ευρώ (1% του κοινοτικού ΑΕΠ), οι οποίες θα κατευθυνθούν σε μεγάλα έργα υποδομής στις μεταφορές, την ενέργεια, τα δίκτυα, καθώς και σε προγράμματα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ) και της απασχόλησης των νέων.

Αυτό το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη είναι, στη σύλληψή του, απλώς «ένα άδειο πουκάμισο» δεν υπάρχει δηλαδή κανένα απολύτως «βάθος». Η έλλειψη «βάθους» οφείλεται στο ότι από τα 120-130 δισ. ευρώ, τα 55 με 60 δισ. θα προέρχονται από τον υφιστάμενο κοινοτικό προϋπολογισμό, αφού πρόκειται για πόρους των διαρθρωτικών ταμείων της Ένωσης για την περίοδο 2007-2013, που οι ενδιαφερόμενες και δικαιούμενες χώρες - μέλη δεν έχουν καταφέρει ν' απορροφήσουν μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα δικαιούται χρηματοδοτήσεις από τα ταμεία αυτά ύψους 10-12 περίπου δισ. ευρώ, τα οποία η ανικανότητα των κυβερνήσεων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, της κυβέρνησης Παπαδήμου και, στη συνέχεια, της νέας τρικομματικής κυβέρνησης, και με πρωταθλητή - αρμόδιο υπουργό τον γίγαντα M. Χρυσοχοΐδη, δεν κατάφεραν να εισπράξουν υποβάλλοντας κάποια αξιόλογα προγράμματα για έγκριση από την Κομισιόν και χρηματοδότησή τους από τον κοινοτικό προϋπολογισμό.

Τώρα, με αυτό το νέο Σύμφωνο για την Ανάπτυξη, όλοι αυτοί οι πόροι χάνονται για τη χώρα μας, αφού συγκεντρώνονται σε ένα ταμείο - κουμπαρά για να χρηματοδοτήσουν τα νέα έργα υποδομών, ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τα προγράμματα απασχόλησης των νέων. Έτσι η Ελλάδα, από τα 12 και πλέον δισ. που είχε στη διάθεσή της και δεν χρησιμοποίησε, υπολογίζεται ότι θα πάρει 2-3 δισ. ευρώ χάνοντας τα υπόλοιπα 9 με 10 δισ.

Το Σύμφωνο για την Ανάπτυξη περιλαμβάνει επίσης την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) με 10 δισ. ευρώ, τα οποία αυτή θα «μοχλεύσει» στις αγορές για να φθάσουν στο ποσό των 60 δισ. ευρώ, και οι πόροι αυτοί θα χρησιμοποιηθούν για τα προγράμματα στήριξης των ΜμΕ και της απασχόλησης των νέων. Τέλος, προβλέπονται άλλα 5-10 δισ. ευρώ για την έκδοση «ομολόγων έργου», δηλαδή ομολόγων που θα έχουν την εγγύηση του κοινοτικού προϋπολογισμού για να χρηματοδοτήσουν συγκεκριμένα, μεγάλα διευρωπαικά έργα.

Αυτό που πρέπει να τονισθεί είναι ότι, οι πόροι για να χρησιμοποιηθούν θα έπρεπε όχι μόνο διεκδικηθούν από την ΕΕ αλλά και να ενταχθούν σε ένα πλαίσιο παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας.

ΤΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ

Σ' αυτή την παταγώδη αποτυχία της Ελλάδας, που χάνει λόγω ανικανότητας των κυβερνήσεών της τόσα δισεκατομμύρια από τα διαρθρωτικά ταμεία, έρχεται να προστεθεί η επιστολή του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά στους ομολόγους του για την πλήρη συμμόρφωση της Ελλάδας στους όρους του Μνημονίου μαζί με την παράκλησή του για παράταση - επιμήκυνση κατά ένα η δυο χρόνια του χρόνου εφαρμογής των νέων μέτρων λιτότητας, ύψους 11,5 δισ. ευρώ.

Τι μπορεί να αναμένει κανείς; Απλώς μια «καταδεκτική» διαβεβαίωση - δήλωση που θα εκδώσουν σήμερα οι ηγέτες της Ευρωζώνης ότι δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα στο πεζοδρόμιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσής τους και τίποτε περισσότερο, αφού η επιμήκυνση δεν πρόκειται να αποφασιστεί -αν αποφασιστεί- σ' αυτό το συμβούλιο κορυφής. Αλλά μετά την έκθεση της τρόικας και τις συστάσεις που θα περιέχει προς την Ελλάδα.

Ο εξευτελισμός της Ελλάδας είναι απόλυτος, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά τα κείμενα εργασίας αυτού του συμβουλίου κορυφής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά οι 27 κοινοτικοί ηγέτες θα συζητήσουν και το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) της Ένωσης για την περίοδο 2014-2020, ύψους περίπου ενός τρισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, για το ύψος των ετήσιων κοινοτικών προϋπολογισμών και την κατανομή των πόρων σε χρηματοδοτήσεις δράσεων, προγραμμάτων, στόχων και χωρών.

Από τις μέχρι σήμερα εργασίες των αρμόδιων κοινοτικών οργάνων για τη σύνταξη αυτού του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, διαπιστώνει κανείς ότι η Ελλάδα, και φυσικά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του κ. Παπαδήμου, αλλά και η σημερινή τρικομματική, δεν κατάφεραν όχι απλώς να διατηρήσουν τα κεκτημένα των παλαιότερων ΠΔΠ, αλλά ούτε καν να κινηθούν, έστω πτωτικά, κοντά σε όσα λάμβανε η Ελλάδα τις προηγούμενες επταετίες, αλλά να δεχθούν να χάσουν τα μισά από αυτά. Έτσι, ενώ στο προηγούμενο ΠΔΠ η Ελλάδα είχε συμφωνηθεί να πάρει από τα ταμεία της Ένωσης, σε επτά χρόνια (2007-2013), άνω των 20 δισ. ευρώ, στο σχέδιο που συζήτησαν χθες οι κοινοτικοί ηγέτες το ποσό που αναλογεί στη χώρα μας δεν ξεπερνά τα... 11 δισ. ευρώ, μια απώλεια, εν μέσω κρίσης, της τάξης του 50% ή των 10 δισ. ευρώ.

Η κυβέρνηση, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον διαπραγματευτικό γίγαντα κ. Ζαννιά, συνυπεύθυνο συνεργάτη και εμπνευστή τού τότε ΥΠΟΙΚ Γ. Παπακωνσταντίνου για τη «διαπραγμάτευση» και σύνταξη με την τρόικα των δύο καταστροφικών Μνημονίων και τις διαπραγματεύσεις για το ΠΔΠ, αποφάσισε να τον ανταμείψει κάνοντάς τον πρόεδρο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος.


Και εις ανώτερα...

Ντροπή! Το ΠΑΣΟΚ πάει να φεσώσει 100 εκ. τους Έλληνες

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να προσπαθεί να ορθοποδήσει μέσα από τα συντρίμια του, όμως όπως καταγγέλει ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, τα χρέη που έχουν τα δύο κόμματα, δεν ανήκουν στους Έλληνες, αλλά είναι δικά τους.

Ο κ. Καμμένος ανέβασε στη σελίδα του στο Facebook, έγγραφο με τα χρέη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Υποστήριξε πως δεν μπορεί να «φεσωθεί» ο ελληνικός λαός με 100.000.000 ευρώ από τα δύο κόμματα την ώρα που κατάσχονται σπίτια για 1000 ευρώ.

Συγκεκριμένα έγραψε:

«Όταν λέει ο Βενιζέλος ότι θα κλείσει το ΠΑΣΟΚ και θα αλλάξει όνομα δεν πιστεύω ότι εννοεί ότι θα αλλάξει ΑΦΜ και θα φεσώσει τον Ελληνικό λαό μέσω Αγροτικής τράπεζας με τουλάχιστον 100.000.000 ευρώ. Την ώρα που κατάσχονται σπίτια για 1000 ευρώ νομίζει ότι θα δεχτούμε φέσι 100.000.000 με την κάλυψη της συγκυβέρνησης;».

Στο έγγραφο που ανέβασε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων αναγράφεται πως το ΠΑΣΟΚ έχει χρέη 96.800.000 ευρώ στην Αγροτική Τράπεζα, 10.000.000 ευρώ στην Marfin bank και 5.000.000 ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς. Συνολικά το ποσό φτάνει τα 111.800.000 ευρώ.

Η Νέα Δημοκρατία αντιστοίχως, χρωστάει 105.000.00 ευρώ στην Αγροτική Τράπεζα και 15.000.000 στην Τράπεζα Πειραιώς. Συνολικά το ποσό φτάνει τα 120.000.000 ευρώ.

ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ : ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, Ή ΔΙΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜ.ΑΡ.?

Οι πρώτοι τριγμοί στην κυβέρνηση του Μνημονίου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, είναι ήδη γεγονός... 

Ο βουλευτής Β’ Αθήνας της ΔΗΜΑΡ, Οδυσσέας Βουδούρης με δήλωσή του επέκρινε τον Α.Σαμαρά για το περιεχόμενο της επιστολής του προς τους Ευρωπαίους εταίρους, σημειώνοντας ότι «Η επιστολή Σαμαρά δεν εκφράζει την εντολή των εκλογών» και πως όσα δήλωσε ο πρωθυπουργός προς τους ηγέτες των κρατών-μελών, περί «απόλυτης προσήλωσης της Ελλάδας στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων», βρίσκονται «σε πλήρη αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση, που εκφράστηκε στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου».

Επιπλέον, χαρακτήρισε "ιδιαίτερα ανησυχητικό" ότι απουσιάζει, όπως είπε, από την επιστολή η λέξη-κλειδί "επαναδιαπραγμάτευση", "όπως, δυστυχώς, απουσίαζε και από την πρώτη δήλωση του κ. Σαμαρά το βράδυ των δεύτερων εκλογών".

"Η προτροπή ότι «βεβαίως, υπάρχει το ζήτημα ορισμένων αναγκαίων τροποποιήσεων του προγράμματος», αποτελεί σαφή και πλήρη υποβάθμιση των καταστροφικών επιπτώσεων του δεύτερου Μνημονίου", συμπλήρωσε.

Ο κ. Βουδούρης ανέφερε ακόμη ότι "είναι κοινή παραδοχή πλέον και κυρίως λαϊκή καθολική απαίτηση να αλλάξει η λογική της απορρύθμισης του ιδιωτικού τομέα εργασίας και της συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, ακόμη και εκεί που δεν ωφελεί τη δημοσιονομική προσαρμογή" και κατέληξε τονίζοντας ότι "απαίτηση της κοινωνίας είναι η απαγκίστρωση από τις δυσμενείς δεσμεύσεις του μνημονίου. Σταδιακή βέβαια, αλλά συγκεκριμένη και σταθερή".

Τι σημαίνουν όλα αυτά: Ο Α.Σαμαράς συμπεριφέρεται όντως σα να μην έχει αλλάξει τίποτα από την προ της 6ης Μαΐου κυβέρνηση και βέβαια έχει ξεχάσει το 18,85% που είχε πάρει το κόμμα του σ'εκείνες τις εκλογές. Θεωρεί ότι το 29,65% που πήρε στις 17 Ιουνίου του δίνει το δικαίωμα να μιλάει για συνέχιση Μνημονίου.

Δεν τον έκαναν σοφότεροι οι περιπέτειες των πρώτων ημερών της κυβέρνησης και επιδεικνύει μια εικόνα ενός εξαιρετικά συστημικού ηγέτη, ο οποίος δεν διστάζει να τοποθετήσει ως επικεφαλή του κρίσιμου υπουργείου Οικονομικών ένας εκπρόσωπο ενός καταδικασμένου, πολλάκις από τους πολίτες συστήματος.

Είναι σαφές ότι δεν έχει καταλάβει ή δεν θέλει να καταλάβει ότι το ποσοστό της 17ης Ιουνίου το έλαβε γιατί απέναντί του βρισκόταν ένας ανώριμος ΣΥΡΙΖΑ που στην πραγματικότητα δεν ήθελε να κυβερνήσει, τώρα.

Όπως και το βράδυ των εκλογών "σφυρίζει" αδιάφορα στο άκουσμα της λέξης "επαναδιαπραγμάτευση". Θεωρεί το κυβερνητικο σχήμα αρκετά ανθεκτικό.

Η δήλωση Βουδούρη, είναι μόνο η αρχή. Οι γνωρίζοντες ξέρουν ότι το "πουλόβερ" που λέγεται ΔΗΜΑΡ έχει αρχίσει ήδη να ξηλώνεται. Πολύ σύντομα ο Φ.Κουβέλης ή θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση ή θα μείνει με μία σκελετωμένη ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ ήταν από την αρχή της ύπαρξής της η εφεδρεία ή ο "δούρειος ίππος" του Μνημονίου, μόνο που αυτοί είναι ρόλοι μιας χρήσεως...

Μέχρι τα Χριστούγεννα ή το αργότερο πριν βγει ο χειμώνας, το σκηνικό θα έχει ξεκαθαρίσει σε όλα τα επίπεδα: Αν υπάρχει περίπτωση ελληνικής διάσωσης και αν η χώρα οδεύσει σε νέες εθνικές εκλογές την άνοιξη και πάλι...

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Έτσι διαγράφεται το ελληνικό χρέος!

Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος

Ο 33χρονος Πέτρος Νομικός είναι γόνος πολύ γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας , έχει σπουδάσει στο Πρίνστον και προ ενός μηνός περίπου ίδρυσε την μη κερδοσκοπική οργάνωση «Greece Debt Free».

Η οργάνωση εμπίπτει στο αμερικανικό δίκαιο. Στόχος της να συγκεντρώσει κεφάλαια για την εξαγορά και διαγραφή μέρους του ελληνικού δημόσιου χρέους.

Στην ιστοσελίδα της οργάνωσης , καταβάλεται προσπάθεια να γίνει κατανοητός ο σκοπός της οργάνωσης και η μεθοδολογία της, χωρίς να χρησιμοποιούνται τεχνικοί, δύστροποι , οικονομικοί όροι. Αναφέρεται λοιπόν ότι σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα ο κάθε Έλληνας χρωστάει 24.800 ευρώ , για το δημόσιο χρέος της χώρας. Στην ελεύθερη αγορά , εννοείται η δευτερογενή διεθνής αγορά ομολόγων, το χρέος του κάθε Έλληνα αποτιμάται τελικά σε 3.000 ευρώ.

Για να γίνει κατανοητό αυτό , ας σημειώσουμε το εξής. Ο επίσης γνωστός εφοπλιστής και πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός , κ. Β. Μαρινάκης , για λογαριασμό της ομάδας , έδωσε δωρεά 168.590 ευρώ , με τα οποία μπορούν να αγορασθούν ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά ύψους 1, 4 εκατομμύρια ευρώ.

Με δωρεές και μέσα από πώληση προϊόντων με «σφραγίδα ελληνική», εκτιμούν οι Νομικός και Μαρινάκης , ότι θα πετύχουν μεγάλη διαγραφή του ελληνικού χρέους. Το όλο εγχείρημα έτυχε ιδιαίτερης προβολής, με εκτενές ρεπορτάζ , από την μεγαλύτερη εφημερίδα των διεθνών αγορών την Wall Street Journal, η οποία το χαρακτήρισε άθλο του Ηρακλή, αν πετύχει και συσσίφιο προσπάθεια αν αποτύχει.

Τα κρίσιμα 36 δις ευρώ

Η εξαγορά και διαγραφή χρέους από τη δευτερογενή αγορά έχει αποτελέσει αντικείμενο αναλύσεων και προσεγγίσεων. Ακόμη και με σημερινές τιμές και αποτιμήσεις, μετά δηλαδή το απολύτως αποτυχημένο PSI, τα ελληνικά ομόλογα διαπραγματεύονται στο 10% της ονομαστικής αξίας τους. 

Τι σημαίνει αυτό; 

Ότι με 36 δις ευρώ περίπου μπορείς , να εξαγοράσεις θεωρητικά, όλο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και να το εξαφανίσεις. Αν ακολουθούσε ακόμη και σε καθεστώς εγγυήσεων και όχι την παροχή ρευστότητας η ΕΚΤ μια τέτοια διαδικασία, το πρόβλημα των δημοσίων χρεών στην ευρωζώνη δεν θα υφίστατο.

Το παιχνίδι του Στρος Καν

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει αφού ο στόχος της ένωσης είναι μέσω των Μνημονίων να εγκλωβίζει χώρες στο άρμα της Γερμανίας και του τραπεζικοκεντρικού ευρώ. Μέχρι του σημείου που μέσα από τη διαδικασία συγκρότησης του Μόνιμου Μηχανισμού, του ESM, τα κεφάλαια των φορολογουμένων της ευρωζώνης, που πάνε στους κρατικούς προϋπολογισμούς θα περάσουν στον έλεγχο της Κομισόν και της ΕΚΤ, της υπερδομής δηλαδή της νέας Γερμανικής Ευρώπης που χτίζεται σε βάρος των Εθνών και των Λαών.

Αρχικά οι λέσχες της παγκοσμιοποίησης πίστεψαν ότι το σύνολο των Εθνών της Ευρώπης θα «δεσμευθούν» μέσω χρεών στο σύστημα ενός διδύμου ΔΝΤ και Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, που μέσα από τα περίφημα ευρωομόλογα και την «αμοιβαιοποίηση» του χρέους θα έλεγχαν ολόκληρη την Ευρώπη. 

Αυτό το παιχνίδι έπαιζαν τα «φιλαράκια» Στρος Καν και Γ. Παπανδρέου, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, που ήθελε να ενοποιήσει, απεθνικοποιώντας την Ευρώπη και διαλύοντας στο τέλος τις ΗΠΑ, ως αμερικανικό έθνος.

Ο Γερμανικός νέο-εθνικισμός

Υπολόγισαν λάθος τους Γερμανούς και ειδικά την Χριστιανοδημοκρατία, όπως εκφράζεται από τους Μέρκελ και Σόιμπλε. Η εθνικοποίηση της «παγίδας» από το Βερολίνο και η ανασύνταξη των οραμάτων του Ράιχ, φέρνει σε μια πρώτη φάση μια σύγκρουση στην Ευρώπη, ανάμεσα στους φεντεραλιστές των τραπεζών και των καρτέλ και των νέο-εθνικιστών του Βερολίνου. 

Η Γερμανία , αρνείται επί της ουσίας την υπερχρέωση της άρα και την εξάρτηση της από τη διεθνή των τραπεζών και διεκδικεί από θέση ισχύος την πολιτική, οικονομική και δημοσιονομική ένωση της Ευρώπης για λογαριασμό της. Αντί για τα τραπεζικά «λατιφούντια» της παγκοσμιοποίησης , παίζει με προοπτική τη συγκρότηση μιας νέας Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους. 

Με τον τρόπο αυτό δημιουργεί εθνικές αντιδράσεις και σε άλλες χώρες, ειδικά του Ευρωπαϊκού Νότου. Καταρχάς στην Ελλάδα όπου η πολιτική Μέρκελ χαρακτηρίσθηκε νέο-ναζιστική, αλλά τώρα πλέον και στην Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι να επιστρέφει στο προσκήνιο, μιλώντας για έξοδο από το ευρώ και επιστροφή στην ανταγωνιστική λιρέτα.

Το μέτωπο με τις ΗΠΑ

Η Γερμανία μέσω Σόιμπλε έχει αρχίσει με δημόσιες δηλώσεις να επιτίθεται και στις ΗΠΑ για τον τρόπο που διαχειρίζονται το δημόσιο χρέος τους. Αυτό δημιουργεί εθνικά αντανακλαστικά και αυτοκρατορικές άμυνες στην υπερδύναμη , που παρά το γεγονός ότι έχει ως στρατηγική την επικέντρωση στον Ειρηνικό, για μια ακόμη φορά θα πρέπει να υπερασπιστεί την ισχύ και τις συμμαχίες της στον Ατλαντικό στο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο στην Ευρώπη, στο στρατιωτικό και θερμό επίπεδο στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο τη Συρία.

Νέα Γιάλτα ή νέο 1929

Αν δεν υπάρξει κάποια γεωπολιτική και γεωοικονομική Γιάλτα υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης πολύ χειρότερης από εκείνη του 1929 , με την Ευρώπη να διαλύεται στο μεγαλύτερο μέρος της και το ένα κράτος μετά το άλλο να επιστρέφουν στα εθνικά τους νομίσματα, διαγράφοντας όμως μονομερώς το δημόσιο χρέος τους σε επίπεδο 80-90 %, αλλά και μιας διεθνοπολιτικής σύγκρουσης στην Ενδιάμεση Ανατολή, με εμπλοκή Ρωσίας και Κίνας, πολύ χειρότερης από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου.

Η Ελλάδα όπως και στην αρχή της εμπλοκής, το 2009, έπαιξε έναν πολύ χαρακτηριστικό ρόλο, έτσι και στην νέα ισορροπία, μπορεί με την επίλυση το προβλήματος του δημοσίου χρέους της, χωρίς μονομερή διαγραφή, αλλά μέσα από τις αγορές, να προκρίνει δημιουργική διέξοδο.

Η συνταγή του τέλους στην «Ελληνική τραγωδία»

Για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται μια ΜΚΟ σαν αυτή των Νομικού, Μαρινάκη και των άλλων εφοπλιστών ή της ελληνικής παροικίας που μπορούν να συγκεντρωθούν.

- Τρείς τράπεζες της Γουόλ Στριτ, που έχουν τη δυνατότητα να μαζεύουν ελληνικά ομόλογα, χωρίς θόρυβο, ώστε να μην ανέβει η αξία τους, για λογαριασμό της ΜΚΟ.

- Εγγυήσεις της τάξης των 50-58 δις ευρώ, όσο δηλαδή η ανακεφαλαιοποίηση των χρεοκοπημένων ελληνικών τραπεζών από το ευρωπαϊκέ Μηχανισμό, για να εξαγορασθεί και να καταστραφεί χρέος, από ελληνικά ομόλογα, στη δευτερογενή αγορά. Το κεφάλαιο μπορεί να υπάρξει από τις ίδιες τις εμπλεκόμενες τράπεζες, από τη στιγμή που υπάρξει άδεια και κάλυψη από τη FED να μπορούν να κάνουν τις πράξεις.

- Το κεφάλαιο θα το εγγυηθεί το Αμερικανικό Δημόσιο και με μυστικό πρωτόκολλο δανειοδότησης θα το χρεωθεί η Ελλάδα, ως μακροπρόθεσμο δάνειο για παράδειγμα 30ετιας, με σχετικά χαμηλότοκο, μεσοσταθμικό επιτόκιο της τάξης του 2%, ενδεχομένως με ρήτρα ανάπτυξης.

- Από το κεφάλαιο αυτό τα 40 δις περίπου θα διοχετευθούν για την εξαγορά και την καταστροφή ελληνικών ομολόγων. Τα 10 δις για αμοιβές των εμπλεκόμενων τραπεζών. Τα 8 δις ευρώ, ως εγγυήσεις με ρήτρα του Αμερικανικού δημοσίου, μπορούν να δοθούν στους εφοπλιστές της ΜΚΟ, υπό ενιαία διαχείριση για την αγορά πλοίων τα οποία, πέραν από το (λελογισμένο) κόστος εφοπλισμού, θα δημιουργήσουν έσοδα που θα τα προσπορισθεί το Αμερικανικό Δημόσιο ή οι εμπλεκόμενες τράπεζες , για την διαδικασία αποπληρωμής του ελληνικού χρέους των συγκεκριμένων 58 δις ευρώ. Τα πλοία με επιμέλεια της Αμερικανικής κυβέρνησης , μπορούν να δρομολογηθούν με σταθερή χρονοναύλωση σε μεταφορές που σχετίζονται και με τα αμερικανικά λιμάνια (σχετικές προδιαγραφές).

- Η υπάρχουσα Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει να αποτυγχάνει, προκειμένου να διατηρούνται τα ομόλογα στη δευτερογενή αγορά σε χαμηλές τιμές. Θα πρέπει όμως να τεθούν δύο στόχοι. Ο πρώτος η Ελλάδα να δημιουργήσει συνθήκες πρωτογενών πλεονασμάτων, ούτως ώστε να είναι απελεύθερη εντός της ευρωζώνης, οποιαδήποτε χρονική συγκυρία το δημόσιο χρέος της καταστραφεί κατά τα 2/3. Επίσης να σχεδιάζεται ένα κράτος λειτουργικό, οι δαπάνες του οποίου σε καμία περίπτωση να μην ξεπερνούν το 36,5% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα ταυτόχρονα θα πρέπει να σταματήσει να δανείζεται μέσω Μνημονίων. Να εφαρμοσθεί δηλαδή αυτό που επιζητεί η Γερμανία, να μην υπάρξει επιπλέον δανεισμός.

- Στην έξοδο της από την παγίδα χρέους η Ελλάδα, που δεν μπορεί να είναι μακρύτερα από το 2013-2014, θα ζητήσει και την αποχώρηση της από την Ευρώπη συνολικά. Σε συνεννόηση με τις ΗΠΑ, με επίσημα και απόρρητα στη πρώτη φάση τους, πρωτόκολλα, θα περάσει από τη ζώνη του ευρώ στην υιοθέτηση του δολαρίου, ενώ οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και όχι του ΝΑΤΟ , θα αναλάβουν την φύλαξη και τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της Ελλάδας, μαζί με τις ΑΟΖ.

- Στη βάση της Ελλάδας, διεθνείς τράπεζες θα δημιουργήσουν «εργαλεία» διαγραφής δημοσίου χρέους, χωρίς μονομερή απόφαση, αλλά μέσα από τις ίδιες τις αγορές, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε μεγαλύτερες οικονομίες. Οι αγορές έχουν τεράστια, μοχλευμένα κεφάλαια, που στην παρούσα φάση μένουν ανενεργά. Η κρίση με τον τρόπο αυτό θα γίνει ευκαιρία. Η επικοινωνιακή υπερπροβολή της «ελληνικής τραγωδίας» θα μετατραπεί σε «ελληνικό θαύμα», με το ποσοτικά πιο χαλαρό και ευέλικτο δολάριο να οδηγεί, απέναντι στο ευρώ και τον γερμανικό δογματισμό της δημοσιονομικής πειθαρχίας, μια χώρα από το -7 στον +7. Από την απόλυτη ύφεση στην ραγδαία ανάπτυξη, χωρίς τον κρατικό καπιταλισμό της Ρωσίας ή της Κίνας , αλλά ένα νέο θεώρημα που θα αντικαθιστά εκείνο των αυτορυθμιζόμενων αγορών, που κατέρρευσε με την Lehman Brothers, το 2008.

Φοβούνται την ακομμάτιστη κοινωνία

Γράφει ο Νικόλαος Μουτσόπουλος

Οι μέχρι σήμερα βασικοί πολιτικοί όροι: δεξιά και αριστερά, σε μία παγκοσμιοποιημένη οικονομία, ελάχιστη πρακτική πολιτική σημασία έχουν.

Χρησιμοποιούνται πλέον ως ιστορικά ιδεολογικά κελύφη «franchising» για να δηλώσουν την πολιτική σταθερά της κάθε παράταξης και για να διαφοροποιηθούν επικοινωνιακά μεταξύ τους μέσα από θολά ιδεολογικά σύμβολα κομματικής συσπείρωσης που δεν αντιπροσωπεύουν ξεκάθαρα τις πιο σημαντικές αξίες της ισονομίας, της αξιοκρατίας και ενός αντικειμενικού μηχανισμού δημοκρατίας που θα τις εγγυάται.

Παρ’ όλον όμως ότι την πολιτική δεν την κάνουν τα σύμβολα, ιδίως όταν είναι κίβδηλα, αλλά άνθρωποι με ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένες δυνατότητες ή αδυναμίες, ο ψηφοφόρος κλήθηκε να στηρίξει την κάθε παράταξη με βάση τους ανεπίκαιρους συμβολισμούς της κάτω από τους οποίους «καθαγιάζεται» επικοινωνιακά η όποια συντεχνιακή ιδιοτέλεια ή προσωπική ανεπάρκεια, χωρίς να του αναφέρουν ωστόσο:

Με ποια «αξιοκρατικά» εχέγγυα, πλην της κομματικής ιδιότητας, επέλεξαν το πολιτικό προσωπικό τους που με τόσο πάθος διεκδικεί να τον «εκπροσωπεί» στη βουλή, να καθορίζει τις τύχες του και το μέλλον των παιδιών του.

Έτσι παρατηρούμε για μια ακόμα φορά αυτό που συμβαίνει εδώ και τριάντα οκτώ χρόνια.

Το ερμητικά κλειστό πολιτικό μας σύστημα φοβάται να ανοιχτεί στην κοινωνία και να επιλέξει καταξιωμένους ανθρώπους που έχουν «ματώσει» από την αυθαιρεσία, τον νεποτισμό και την διαφθορά του κράτους, επιλέγοντας τα στελέχη του πάντα μέσα από τον στενό κομματικό περίγυρο του δημοσίου.

Ενοχλητικό σκουπίδι για τη Bilderberg η Άμεση Δημοκρατία

Ο G.Soros προτείνει τη χρεοκοπία της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, επίσης την έξοδο τους από την Ευρωζώνη, σαν τη μοναδική λύση για το ευρώ. Τι να επιδιώκει αλήθεια το εξέχων μέλος του κλάμπ;

Η σχετικά πρόσφατη απόφαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, σύμφωνα με την οποία συνδέθηκε το φράγκο με το ευρώ, σημαίνει πιθανότατα το τέλος της εθνικής ανεξαρτησίας της μοναδικής χώρας που λειτουργεί σήμερα ολοκληρωμένα η άμεση δημοκρατία: το πολίτευμα της αποκεντρωμένης δημόσιας διοίκησης, στην οποία συμμετέχουν ενεργά όλοι οι πολίτες, ψηφίζοντας 4-5 φορές το χρόνο τους νόμους τους.

Άλλωστε, για την παγκόσμια ελίτ και ειδικά για τη «σκοτεινή» λέσχη Bilderberg, το ελβετικό πολίτευμα της άμεσης δημοκρατίας, η οποία απαιτεί τη συμμετοχή των πολιτών στην ψήφιση των νόμων, στον έλεγχο της λειτουργίας των δημοσίων οργανισμών και στις αποφάσεις του κράτους, ήταν ανέκαθεν ένα ενοχλητικό «σκουπίδι» στο δρόμο της κατάκτησης της απόλυτης εξουσίας στον πλανήτη.

Αυτό που θέλει να επιβάλλει η λέσχη Bilderberg είναι η κεντρική διοίκηση από μία μικρή ελίτ στο παρασκήνιο, χωρίς κανένα δημοκρατικό ή άλλου τύπου έλεγχο, έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται ανενόχλητη τους απροστάτευτους ανόητους των χωρών που έχει καταπατήσει. Πιθανόν η δημιουργία μίας γερμανοκεντρικής ομοσπονδίας, με την ονομασία Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης (των Τραπεζών θα συμπληρώναμε), να είναι ο ιδανικός χώρος για την επικράτηση των συμφερόντων του κλαμπ των ισχυρών.

Είναι μάλλον καθαρό το ότι, σε πάρα πολλές χώρες δεν αντιπροσωπεύουν πλέον τα Κοινοβούλια τους Πολίτες αλλά, αντίθετα, τα συμφέροντα του χρηματοπιστωτικού καρτέλ (δεν πρέπει να «μπερδεύουμε» καθόλου το καρτέλ αυτό με τις χρηματαγορές, οι οποίες είναι ουσιαστικά τα δικά μας χρήματα από τα συνταξιοδοτικά ταμεία, από τις αποταμιεύσεις μας κλπ.). Επίσης, τα κοινοβούλια εκπροσωπούν τα συμφέροντα του καρτέλ των μονοπωλιακών πολυεθνικών θηρίων, τα οποία δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με τις επιχειρήσεις της ελεύθερης αγοράς (έτσι όπως τη γνωρίζαμε στο παρελθόν, πριν από την επικράτηση της νεοφιλελεύθερης σχολής της ελίτ).

Το χρηματοπιστωτικό Καρτέλ, το οποίο μαζί με την κεντρική τράπεζα της Ευρώπης κατάφερε να μονοπωλήσει την παραγωγή χρήματος, είναι ουσιαστικά αυτό που επέβαλλε στις κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων πολιτών τους, για τη διάσωση των τραπεζών! Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να διασωθούν οι υπερχρεωμένες τράπεζες, όπως για παράδειγμα η Commerzbank της Γερμανίας, η οποία έχει εκδώσει ομόλογα ύψους 860 δισ. €!

Δηλαδή, μία μόνο τράπεζα χρωστάει σχεδόν το 30% του ΑΕΠ της Γερμανίας (2,5 φορές περίπου το δημόσιο χρέος της Ελλάδας). Εάν τελικά υποχρεωθεί η Γερμανία να διασώσει μόνο αυτήν την τράπεζα (υπάρχουν πολλές άλλες), θα αυξήσει το δημόσιο χρέος της σχεδόν κατά 30% (στα 110% του ΑΕΠ της). Πιθανότατα λοιπόν για το λόγο αυτό η κυρία Μέρκελ εξανίσταται, όταν ακούει για τα προβλήματα της Ελλάδας, αφού φοβάται ότι έτσι μάλλον θα ανακαλυφτούν τελικά και τα δικά της, της Γερμανίας δηλαδή (το ίδιο συμβαίνει και στη Γαλλία του κ. Sarkozy).

Στο θέμα μας ξανά, μελλοντικά θα αποφασίζει για κάθε είδους «διασώσεις» (με τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογουμένων και εκτός κάθε δημοκρατικού ή νομικού ελέγχου), το κυβερνητικό συμβούλιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας (ESM). Για πολλούς, οι «σαδιστές» τότε θα είναι οι παράγοντες του καρτέλ, οι «σαδομαζοχιστές» οι κυβερνώντες, ενώ οι «μαζοχιστές» όλοι οι κυβερνώμενοι, αφού επιτρέπουν να γίνονται όλα αυτά χωρίς την παραμικρή αντίδραση εκ μέρους τους.

Οι «αστείες αντιδράσεις» των «διαμαρτυρομένων» πολιτών, αυτών δηλαδή που συγκεντρώνονται στις πλατείες της Ευρώπης χωρίς καν να γνωρίζουν τι θέλουν (κάποτε αυτοί που διαδήλωναν ήταν τουλάχιστον πολιτικοποιημένοι, δεν εννοούμε βέβαια «κομματικο-κρατούμενοι»), δεν πρόκειται φυσικά να εμποδίσουν τις κυβερνήσεις να αποφασίζουν όπως αυτές θέλουν, ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες της χρηματοπιστωτικής μαφίας.

Στην Ελβετία τώρα, η κεντρική τράπεζα αποφάσισε να συνδέσει το νόμισμα της με το ευρώ, παρά το ότι πρέπει να διαθέσει εκατοντάδες δισεκατομμύρια φράγκων για τη διατήρηση της σταθερής ισοτιμίας του, με τεράστιο κόστος. Ταυτόχρονα, οι πολυεθνικές υπερτράπεζες θα μπορούν να δανείζονται σε ελβετικά φράγκα με ελάχιστο κόστος (τα επιτόκια είναι σχεδόν μηδενικά), χωρίς κανέναν συναλλαγματικό κίνδυνο, επενδύοντας τα δανεικά χρήματα σε κρατικά ή άλλα ομόλογα υψηλών αποδόσεων.

Πολλά κερδοσκοπικά Hedge funds λοιπόν ετοιμάζονται για επίθεση, με δανεικά χρήματα από την ίδια την Ελβετία, πιστεύοντας πως είναι φύσει αδύνατον να αντέξει η χώρα και πως θα αποτύχει παταγωδώς η παράλογη αυτή «κατασκευή», όπως απέτυχε και το σύστημα των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, πριν από την εισαγωγή του ευρώ. Σύμφωνα δε με διάφορους οικονομικούς αναλυτές, ο δισεκατομμυριούχος G.Soros, στέλεχος φυσικά της λέσχης Bilderberg, ήδη τρίβει τα χέρια του, αφού προβλέπει να κερδίσει από το ελβετικό φράγκο (από τον ελβετικό λαό ουσιαστικά), όσα κέρδισε κάποτε από την επίθεση του εναντίον της βρετανικής στερλίνας.

Είναι αυτονόητο δε ότι η κεντρική τράπεζα της Ελβετίας θα συγκεντρώσει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ στα βιβλία της, αφού μόνο έτσι θα διατηρήσει την ισοτιμία του φράγκου σταθερή οπότε, όταν το ευρώ καταστραφεί (γεγονός μάλλον αναπόφευκτο), θα καταστραφεί και η Ελβετία. Ακριβώς για το λόγο αυτό, τα hedge funds στοιχηματίζουν με χρήματα που δανείζονται από την ίδια την Ελβετία, αφ’ ενός μεν στην άνοδο του φράγκου (την οποία τα ίδια θα προκαλέσουν), αφ’ ετέρου στην πτώση του ευρώ (την οποία τα ίδια θα φροντίσουν). Ένα διπλό στοίχημα λοιπόν, με τεράστιες πιθανότητες επιτυχίας και εγγραφής διπλών κερδών.

Το 2011 η λέσχη Bilderberg συνεδρίασε στο St.Moritz της Ελβετίας. Πριν από την κρίση της Ελλάδας και της Ισπανίας, η περιβόητη ελιτίστικη λέσχη είχε συνεδριάσει εκεί, κάτι που φυσικά μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση. Ανήκει μάλλον στις θεωρίες συνωμοσίας η πεποίθηση ότι, στις ετήσιες κλειστές συνεδριάσεις της Bilderberg, σε αυτές δηλαδή που δεν παρευρίσκονται οι εκάστοτε προσκεκλημένοι, ειδικά αυτοί των χωρών που τις φιλοξενούν, τα μέλη της λέσχης αποφασίζουν σε ποια χώρα θα εισβάλλουν, με στόχο τη λεηλασία του πλούτου της.

Όμως, εάν απλά σκεφθεί κανείς τι συνέβη στην Ελλάδα και στην Ισπανία, λίγο μετά τις συγκεντρώσεις της λέσχης, δεν χρειάζεται να προβληματιστεί ιδιαίτερα για να καταλάβει που αρχίζει και που τελειώνει μία πραγματική θεωρία συνωμοσίας. Εάν δε πιστεύει κανείς ότι η σημερινή κρίση της Ελλάδας και της Ευρωζώνης γενικότερα πρόκειται σύντομα να λυθεί από τους πολιτικούς, είναι πολύ εύπιστος, αφού η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπεί, αλλά θα στέκεται «σταθερά» στην άκρη του γκρεμού, για όσο χρονικό διάστημα (μπορεί μέρες, μπορεί μήνες ή και χρόνια) χρειάζεται η ελίτ για να πετύχει τους στόχους της. Πάντως, θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επιλογή της χώρας για τη συνεδρίαση του 2012, η οποία πιθανόν δεν θα είναι η Γαλλία ή η Γερμανία, αλλά κάποια άλλη.

Εάν αντιδράσουν βέβαια οι πολίτες ή εάν αποδεχτούν παθητικά τη μοίρα τους, είναι κάτι που μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν. Εάν συνεχίσουν όμως να πιστεύουν ότι αυτοί φταίνε για όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα τους, η δική τους σπατάλη δηλαδή και η τεμπελιά τους, είναι μάλλον άξιοι της μοίρας τους και πολύ καλά κάνουν όλοι αυτοί που τους εκμεταλλεύονται ασύστολα.

Έλεγχος της τροφής και "πράσινοι φόροι" για τη δημιουργία του Παγκόσμιου Κράτους

Δείτε το παρακάτω συγκλονιστικό βίντεο όπου ο Άλεξ Τζόουνς εξηγεί με στοιχεία και δεδομένα πως η Νέα Τάξη Πραγμάτων (ΝΤΠ) θα προσπαθήσει να μας επιβληθεί μέσω του ελέγχου της τροφής και της ψευτοοικολογίας βασισμένης πάνω στη φορολογία της αναπνοής των ανθρώπων (διοξείδιο του άνθρακα). 

Το βίντεο είναι απαραίτητο να το παρακολουθήσετε με προσοχή μόνο η ενημέρωση μπορεί να αποτρέψει τα επερχόμενα εγκλήματα.

Αναλογιστείτε ότι η ΝΤΠ θέλει μείωση πληθυσμού 80% και θα καταλάβετε ότι είναι μάλλον απίθανο να βρίσκεστε μέσα στο 20% που θα επιβιώσει ως σκλάβος και γελωτοποιός αυτών των άρρωστων εγκεφάλων.



Εγκαταλείπουν την Ελλάδα Παπανδρέου και Διαμαντοπούλου;

Εγκαταλείπουν απ ότι φαίνεται ένας-ένας τη χώρα οι αρχιτέκτονες της οικονομικής διάλυσης της Ελλάδας!

Σύμφωνα με πληροφορίες που καταφέραμε να διασταυρώσουμε, αρκετά στελέχη του υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ, έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά να εγκαταλείψουν τη χώρα!

Πρώτος – πρώτος, ο Γιώργος Παπανδρέου, που όλα δείχνουν ότι βρήκε πραγματική δουλειά στη Γαλλία! Μετά από πολλά χρόνια, ο τέως Πρωθυπουργός, θα εργαστεί και δεν θα αφιερώνει όλο το χρόνο του στην άσκηση της τέχνης της πολιτικής!

Μιας τέχνης, που αφού διέλυσε τη χώρα συθέμελα, δεν άργησε να διαλύσει και το ίδιο το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του!

Και φυσικά, αφού επί ημερών του κατάφερε να υπερδιπλασιάσει την ανεργία στη χώρα μας, ετοιμάζεται να φύγει, αφήνωντας πίσω του, πάνω από 1.000.000 άνεργους, θύματα της ολέθριας πολιτικής του!

Πάντως, το μόνο που έχουμε καταφέρει να διασταυρώσουμε σχετικά με τη νέα του δουλειά, είναι ότι θα έχει σχέση με το αντικείμενο της Οικονομίας, μετά από πρόταση που του έγινε από κολοσσό του είδους!

Τώρα δεν ξέρουμε τι είδους υπηρεσίες θα προσφέρει και εκεί, αλλά το σίγουρο είναι ότι το σκέφτεται σοβαρά!

Ένα άλλο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα γυναίκα, που θριάμβευσε με την … φαντασμαγορική πολιτική της στον χώρο της Παιδείας, σκέφτεται σοβαρά να εγκαταλείψει την Ελλάδα!

Πρόκειται για την κ.Αννα Διαμαντοπούλου που με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πατώσει πολιτικά, είναι αποφασισμένη να εγκαταλείψει για την ώρα τουλάχιστον τη χώρα μας και να ταξιδέψει στην Αγγλία, εκεί όπου φοιτητής είναι ο γιος της.

Αν και δεν έχει γίνει καμία ανακοίνωση εκ μέρους της, και ουδείς γνωρίζει για πόσο διάστημα θα μείνει στην Αγγλία, οι «κακές γλώσσες» υπογραμμίζουν ότι μάλλον οι διακοπές της από την πολιτική σκηνή θα είναι ... μακράς διάρκειας!

Οι «πάρα πολύ κακές γλώσσες» όμως, κάνουν λόγο και για άλλα τρία στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είναι έτοιμα να εγκαταλείψουν τη χώρα!

Βλέπετε, η ανεργία, χτύπησε σκληρά και τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ με ποσοστά που αγγίζουν το ... 60%.

Δεν είναι λίγο να έχεις δημιουργήσει έναν στρατό επαγγελματιών πολιτικών, με κορυφή τους 160 (και πλέον) βουλευτές και σήμερα ίσα –ίσα που έχουν μείνει 33 κι ο κούκος!!!

Το φοβερό μυστικό των Τούρκων κομάντος στα Ίμια

Προπομποί έκρηξης πολέμου στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ήταν οι 12 τούρκοι κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια τη νύχτα της μεγάλης κρίσης, εκτελώντας εντολές της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Εργκενεκόν», των Τούρκων στρατηγών που ήθελαν να σύρουν τις δύο χώρες σε πόλεμο.

Η συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη γίνεται μέσα από τις καταθέσεις δύο στρατηγών κατηγορουμένων για την οργάνωση «Εργκενεκόν» και τον σχεδιασμό πρόκλησης πολέμου στο Αιγαίο, με την κωδική ονομασία «Βαριοπούλα», που ήδη έχει οδηγήσει στη φυλακή 82 ανώτερους αξιωματικούς της Τουρκίας και ουσιαστικά αποτελεί τη μεγάλη νίκη του Ερντογάνστο στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας.

Τη νύχτα εκείνη της κρίσης στα Ίμια, στις 30 Ιανουαρίου 1996, όταν οι στόλοι Τουρκίας και Ελλάδας βρέθηκαν αντιμέτωποι μέσα στη θύελλα, οι αμερικανοί με τους δορυφόρους τους είχαν δώσει τα ακριβή στίγματα των πλοίων του ελληνικού στόλου στους Τούρκους.

Γι αυτό κι εκείνες τις ώρες, ο αμερικανός διαπραγματευτής των δύο χωρών κ. Χόλμπρουκ, είχε πει στον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Σημίτη ότι οι Τούρκοι μπορούσαν να βουλιάξουν τα ελληνικά πλοία σε τρία λεπτά και άρα η Ελλάδα έπρεπε να κάνει το πρώτο βήμα υποχώρησης.

Η συμφωνία των αμερικανών όμως για το γεγονός αυτό την ίδια ώρα με τους Τούρκους ήταν να μη στείλουν στρατιωτική δύναμη πάνω στα Ίμια.

Οι εντολές όμως στην ομάδα των Τούρκων κομάντος που επέβαιναν στην τουρκική φρεγάτα «Γιαβούζ», που βρισκόταν πολύ κοντά στα Ίμια, δεν δινόταν απευθείας από το Γενικό Επιτελείο της Τουρκίας, αλλά μέσω Τούρκου συνταγματάρχη των δυνάμεων καταδρομών, που μετείχε στην παραστρατιωτική οργάνωση «Εργκενεκόν», μέσα στις ένοπλες δυνάμεις των Τούρκων.

Αυτός λοιπόν έδωσε εντολή, κατά παράβαση της συμφωνίας των κυβερνήσεων Τουρκίας και ΗΠΑ, στους 12 καταδρομείς να αποβιβαστούν στα Ίμια και να πάρουν θέσεις μάχης, ποντάροντας σε επέμβαση των Ελλήνων κομάντος, για να τους διώξουν από τη βραχονησίδα, με συνεπακόλουθο αιματηρή σύγκρουση και άμεση κλιμάκωσή της σε όλο το Αιγαίο.

Το μοιραίο λάθος των Τούρκων κομάντος ήταν ότι επιστρέφοντας στη βάση τους στη Μαρμαρίδα, άρχισαν να μιλάνε στους δημοσιογράφους που τους περίμεναν για το κατόρθωμά τους.

Η σκοτεινή, παραστρατιωτική, φασιστική οργάνωση «Εργκενεκόν» μέσα στις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, κινδύνευε από μέρα σε μέρα να αποκαλυφθεί για την προβοκατόρικη ενέργειά της στα Ίμια. Και κάπου εκεί αποφασίστηκε η εξόντωση των 12 κομάντος από το «βαθύ τουρκικό κράτος».

Τα τουρκικά ΜΜΕ, προφανώς μετά από κεντρική εντολή, ελάχιστα ή καθόλου ασχολήθηκαν με το τραγικό αυτό γεγονός της ομαδικής εξόντωσης των Τούρκων καταδρομέων. Ένας πέπλος σιωπής κάλυψε το γεγονός για να μην αποκαλυφθεί το παρασκήνιό του και η δράση της παραστρατιωτικής Τουρκίας.

Ακόμη και σήμερα, σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη, κανείς δεν ακουμπά το επικίνδυνο αυτό θέμα.

Ο ανταποκριτής της τουρκικής εφημερίδας Σαμπάχ και του τηλεοπτικού τουρκικού σταθμού ΝΤV στην Αθήνα, κ. Μπερμπεράκης, είπε λίγα λόγια για το θέμα: «Για την πτώση του ελικοπτέρου που σκότωσε τους καταδρομείς είχαν γίνει έρευνες στην Τουρκία και είχαν πει ότι υπήρξε βλάβη στη μηχανή του ελικοπτέρου και γι αυτό έπεσε. Όλοι όμως η ενασχόληση του τύπου με το θέμα κράτησε μία μέρα και μετά το γεγονός ξεχάστηκε. Μετά δεν βγήκε τίποτε άλλο. Τώρα οι μυστικές υπηρεσίες το τι αλληλογραφία έχουν μεταξύ τους και πού έφθασαν, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Πάντως από τα ΜΜΕ έγινε προσπάθεια να μην συντηρηθεί ούτε μία μέρα επιπλέον το θέμα αυτό».

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Μείζον θέμα από την επιστολή Σαμαρά : Ακυρώνει την Εθνική Διαπραγμάτευση και τη ΔΗΜΑΡ

Στον αέρα οι κοινοί όροι της συγκυβέρνησης!

Προκύπτει μείζον θέμα από την επιστολή Σαμαρά, την οποία ανέλαβε να παραδώσει ο Κάρολος Παπούλιας σε εταίρους και δανειστές μας, στη διαρκεια του Eurogroup.

Η επιστολή, που θα μπορούσε να είχε γραφτεί ακόμη και από τον Σόιμπλε, αποδέχεται το Μνημόνιο στο σύνολό του καθώς και την πιστή εφαρμογή του. Ψελλίζει δυο τρεις λέξεις για ορισμένες «αναγκαίες τροποποιήσεις» και εδώ εξαντλείται η σκληρή επαναδιαπραγμάτευση.

Με την συγκεκριμένη επιστολή ο Σαμαράς

1ον) Ακυρώνει το πρόγραμμα σύγκλησης των 3 που συμμετέχουν στη συγκυβέρνηση.

2ον) Ακυρώνει την Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης που προανήγγειλε ο Βενιζέλος.

3ον) Ακυρώνει την παρουσία της ΔΗΜΑΡ στη κυβέρνηση μια και το κόμμα του Κουβέλη-που στο μεταξύ πάει για διάλυση-είχε θέσει συγκεκριμένες προυποθέσεις συμμετοχής.

4ον) Ακυρώνει τους άλλους 2 ηγέτες με τους οποίους υποτίθεται ότι θα έδιναν την μάχη από κοινού. Λογικά η επιστολή θα έπρεπε να φέρει και τα ονόματα των Βενιζέλου-Κουβέλη, σε περίπτωση που συμφωνούσαν από κοινού το περιεχόμενο.

Μετά την σημερινή εξέλιξη είναι θεωρητικά πολύ δύσκολο το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ να παραμείνουν ως εταίροι στη κυβέρνηση.

Ολόκληρη η επιστολή του πρωθυπουργού έχει ως εξής:

Αθήνα, 27 Ιουνίου 2012

Όπως σας έχω πληροφορήσει, δυστυχώς δεν θα μπορέσω να παραστώ στο σημερινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λόγω μιας οφθαλμολογικής επέμβασης που έπρεπε να γίνει. Η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.

Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας επαναβεβαιώσω ότι η Ελλάδα είναι απόλυτα αποφασισμένη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την πρόσφατη συμφωνία διάσωσης.

Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης και είναι πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος.

Θα επιταχύνω την εφαρμογή του Προγράμματος με έμφαση στον τομέα των Ιδιωτικοποιήσεων.

Βεβαίως, υπάρχει το ζήτημα ορισμένων αναγκαίων τροποποιήσεων του Προγράμματος, ώστε να ελεγχθεί η άνευ προηγουμένου ανεργία και να ανασχεθεί η καταστρεπτική ύφεση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα για πέμπτο συνεχές έτος. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλισθεί, επίσης, η επίτευξη όλων των στόχων.

Προσβλέπω σε συνάντησή μας, ευθύς ως οι γιατροί μου επιτρέψουν να ταξιδέψω.

Αντώνης Κ. Σαμαράς

Αν οι Οίκοι υποβαθμίσουν τη Γερμανία…

Η κοινή αλλά και η πολιτική λογική, “φωνάζουν” ότι ενόψει της σημερινής Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, η Άνγκελα Μέρκελ μπλοφάρει. 

Αγκαλιάζει μια αδιάλλακτη στάση, αρνούμενη να συναινέσει στην έκδοση ευρωομολόγων, που θα ομογενοποιήσουν το χρέος της ευρωζώνης, αρνείται να δώσει πρόσθετες εξουσίες και αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αρνείται να αποδεχτεί την ευρωπαϊκή εγγύηση για τις καταθέσεις. 

Κάθε άρνηση έχει την εξήγησή της. Και όλες μαζί, αιτιολογούνται στη βάση της επικοινωνιακής διαχείρισης από πλευράς Γερμανίας, όχι απλώς και μόνο της Συνόδου, αλλά συνολικά της πολιτικής ηγεσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που το Βερολίνο φυσικά θεωρεί ότι του ανήκει. Η στάση αυτή άλλωστε, έχει φέρει τη Γερμανία σε θέση αντιπάλου, απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στο εσωτερικό της Ευρώπης την αποδυναμώνει και την απομονώνει πολιτικά. 

Φυσικά, η Μέρκελ γνωρίζει ότι η ίδια η δύσκολη και σύνθετη πραγματικότητα την οδηγεί στο να αναιρέσει τις περισσότερες, αν όχι όλες τις παραπάνω αρνήσεις της. Πρέπει ωστόσο να επιχειρήσει να απεγκλωβιστεί με τρόπο που θα της επιτρέψει να μην “τσαλακωθεί” πολιτικά, ενόψει και των βουλευτικών εκλογών της Γερμανίας, που είναι προγραμματισμένες για τον Σεπτέμβριο του 2013. 

Θα το κάνει λοιπόν με τον… τρόπο της. 

Έστω κι αν δεν το παραδέχεται, ούτε και θα το παραδεχτεί, η Γερμανίδα Καγκελάριος ανησυχεί για την προοπτική, μετά την πιθανολογούμενη επανεκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στην Προεδρία των ΗΠΑ τον Νοέμβριο, οι Οίκοι Αξιολόγησης οι οποίοι επηρεάζονται πολιτικά από την Ουάσινγκτον, να στοχοποιήσουν το Βερολίνο. Η ανακοίνωση άλλωστε ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της γερμανικής οικονομίας… σέρνεται στο 0,7%, μάλλον υποψιάζει για το τι έρχεται. 

Φανταστείτε λοιπόν το ενδεχόμενο οι Οίκοι Αξιολόγησης να αρχίσουν να υποβαθμίζουν την αξιολόγηση και τις προοπτικές της γερμανικής οικονομίας. Να αφήνουν υπονοούμενα για τις γερμανικές τράπεζες και τη ρευστότητά τους. Να εκτοξεύουν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού για τα γερμανικά ομόλογα. 

Και τότε, να ζητηθεί από τη Γερμανία να παραχωρήσει εθνική κυριαρχία, προκειμένου να βοηθηθεί από τους υπόλοιπους. Επειδή η ίδια, σήμερα, απαιτεί ως αντάλλαγμα για κάθε παραχώρησή της στη Σύνοδο Κορυφής, την εκχώρηση κυριαρχίας.

Τι πραγματικά θέλουν από την Ελλάδα οι Γερμανοί

«Αρπαγή της περιουσίας σας με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος»

Max Keizer: «Η Ελλάδα έχει δεχτεί εχθρική επίθεση»


Γνωστός οικονομικός αναλυτής, παρουσιαστής, παραγωγός, ακτιβιστής με έντονη δράση κατά των εταιρειών-συμβόλων της παγκοσμιοποίησης, όπως η Goldman Sachs και η JP Morgan, εναντίον της οποίας διεξήγαγε καμπάνια καλώντας τον κόσμο να αγοράσει ασήμι για να ανέβει η τιμή του κι έτσι να χρεοκοπήσει η εταιρεία, η οποία, κατά τον Κάιζερ, είχε «σορτάρει» στο μέταλλο και είχε «γυμνές» θέσεις.

Ο Max Keizer μίλησε στο περιοδικό «Επίκαιρα» και φυσικά δεν άφησε ασχολίαστα τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας. 

«Είναι ξεκάθαρο ότι η ιδέα της κατάληψης της Ελλάδας στοχεύει στην αρπαγή της περιουσίας της με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος, σχεδόν μηδενικό. Από νομικής πλευράς, θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως «εχθρική επιδρομή». Δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα οικονομικά από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην Ευρώπη, είναι, όμως, μια από τις πιο μικρές και ευάλωτες χώρες, επομένως είναι πιο εύκολο να την καταλάβουν και να τη «γδύσουν» από τα περιουσιακά της στοιχεία»,αναφέρει.

Πιστεύει πάντως ότι «η Ευρώπη θα ελέγχεται μέσω του Βερολίνου και των κυβερνήσεων που θα συνεργάζονται με τη Γερμανία, προχωρώντας σε δημοσιονομική ενοποίηση. Θα επέλθει επιβολή περισσότερων φόρων σε όλη την Ευρώπη που θα εισπράττονται από το Βερολίνο, και… αυτός είναι ο στόχος! Η Goldman Sachs έχει ήδη δηλώσει ότι αυτό είναι κάτι που τους ενδιαφέρει, όπως και η Wall Street. Είναι κάτι που έχει πάρει το δρόμο του!».

Φυσικά στο ερώτημα αν η ευρωζώνη τελικά θα καταρρεύσει, θεωρεί ότι «κατά τη δική μου άποψη, η απόφαση αυτή βρίσκεται στα χέρια της Γερμανίας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει το θάρρος να ξεφύγει από το ευρώ, η ιρλανδική κυβέρνηση, η πορτογαλική, η ισπανική επίσης δεν έχουν το θάρρος να ξεφύγουν από το ευρώ.

Η Γερμανία λατρεύει το ευρώ επειδή αυτά τα προβλήματα βοηθούν τις εξαγωγές της, γι’ αυτό και χαίρονται που η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση. Κάθε φορά που πέφτει το ευρώ και υπάρχουν φόβοι για κατάρρευσή του, αυτό λειτουργεί μια χαρά για τη Γερμανία. Η οικονομία της αναπτύσσεται, η ανεργία έχει πέσει κατακόρυφα, το πρόγραμμα κοινωνικής ασφάλισής της έχει και πλεόνασμα. Οπότε, δεν βλέπω στην παρούσα φάση να επιθυμούν την κατάρρευσή του. Είναι στο χέρι της Ελλάδας να το επιδιώξει, στο χέρι της Ιρλανδίας και των άλλων να το κάνουν, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει κανείς τη θέληση».

Και πιστεύει, μεταξύ άλλων, ότι:

«Υπάρχει πόλεμος αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Κατά τη διάρκεια πολέμων οι άνθρωποι κατακτούν χώρες για τη γη και τους θησαυρούς, χρησιμοποιούν τανκς, όπλα, στρατούς, τώρα, όμως, κατακτούν τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας μέσω του χρέους της, μέσω παραγωγών. Οπότε ένας νομισματικός πόλεμος, ένας χάρτινος πόλεμος, συμβαίνει αυτή τη στιγμή, συμβαίνει τώρα, και η Ελλάδα χάνει».

Γιγαντιαία τρύπα στον ήλιο στέλνει ηλιακό άνεμο προς την γη

Μια από τις πιο μεγάλες ηλιακές εκρήξεις στον ήλιο έγινε τις πρωινές ώρες της 27ης Ιουνίου το Solar Dynamics της NASA φωτογράφισε το κενό που άνοιξε στο μαγνητικό πεδίο του ήλιου και επέτρεψε το ρεύμα υψηλής ταχύτητας αποτελούμενο από ηλιακό άνεμο να ξεκινήσει το ταξίδι του προς την γη.

Το ρεύμα αυτό υπολογίζεται πως θα φτάσει στην γη την 1 με 2 Ιουλίου σε υψηλό γεωγραφικό πλάτος και οι παρατηρητές του ουρανού να είναι προετοιμασμένοι για έντονο Σέλας και ηλεκτρομαγνητικές καταιγίδες.

Πώς έκλεισαν το στόμα των Τούρκων κομάντος

Διαβάστε το δεύτερο μέρος της έρευνας για τα Ίμια

Δεν είναι τυχαίος καθόλου ο αφανισμός σε δύο φάσεις των 12 τούρκων κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια τη νύχτα που Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν με το δάχτυλο στη σκανδάλη

Κι έπρεπε να περάσουν 16 χρόνια από τότε για να υπάρξουν τώρα τα πρώτα στοιχεία για τον σκοτεινό θάνατο των 12 κομάντος.

Είχαν δει και ζήσει πολλά τη νύχτα των Ιμίων πάνω στη βραχονησίδα. Κι έπρεπε να τους κλείσουν τα στόματα γιατί σ' αυτά που είδαν και έζησαν εμπλέκονται στρατιωτικές και διπλωματικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, Τουρκίας, Ελλάδας, δηλαδή των τριών στενών συνεταίρων στο ΝΑΤΟ στην Ανατολική μεσόγειο.

Σήμερα διαβάστε το δεύτερο μέρος της έρευνάς του για τη συγκλονιστική αυτή υπόθεση.

16 Φεβρουαρίου 1996: Έχουν περάσει μόλις 17 ημέρες από το επεισόδιο στα Ίμια και οι Τούρκοι ετοιμάζονται για εκπαιδευτική άσκηση του Σώματος Καταδρομών. Η επιχείρηση ονομάζεται Ynus και θα πραγματοποιηθεί στον κόλπο της Μαρμαρίδας.

Ένα ελικόπτερο τύπου S-70A Black Hawk απογειώνεται από το ναύσταθμο του Ακσάζ και μεταφέρει 9 τούρκους κομάντος για την άσκηση.

Είναι οι ίδιοι της ομάδας «Καρντάκ» που έκανε την απόβαση στα Ίμια. Ο επικεφαλής της ομάδας Ζέκι Σεν απουσιάζει με άδεια.

Το πλήρωμα του ελικοπτέρου θα πραγματοποιήσει εκπαιδευτική αεραπόβαση. Λίγα όμως λεπτά πριν την ολοκλήρωση της άσκησης, αρχίζει να χάνει ύψος με αποτέλεσμα τη σφοδρή πρόσκρουσή του στη θάλασσα. Αμέσως απογειώνεται ένα δεύτερο τουρκικό ελικόπτερο τύπου cougar με στόχο τη διάσωση των επιζώντων και την περισυλλογή των θυμάτων του ελικοπτέρου.

Οι πρώτες πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Άλλοι μιλούν για έκρηξη του ελικοπτέρου στον αέρα, άλλοι για ήχους από πυροβόλο όπλο. Κανείς από τους 9 κομάντος δεν σώζεται. Σκοτώνονται όλοι.

Η μεγάλη όμως αυτή είδηση «θάβεται» από όλα τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ούτε καν ανακοίνωση βγαίνει από το τουρκικό επιτελείο και γενικά ένα πέπλο συσκότισης πέφτει στο γεγονός αυτό.

Απρίλιος 1996: Έχουμε περάσει δύο μήνες από τη μυστηριώδη πτώση του ελικοπτέρου που οδήγησε στο θάνατο τους 9 από τους 12 κομάντος που έκαναν την απόβαση στα Ίμια και παραμένουν στη ζωή ακόμη τρεις από αυτούς. Όμως, δύο συμβάντα, με διαφορά δύο ημερών μόνο μεταξύ τους, όπου δύο κομάντος της ομάδας «Καρντάκ» θα χάσουν τη ζωή τους σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα δημιουργεί την αίσθηση ότι όλοι πρέπει να εξοντωθούν.

Και αυτή η είδηση θα περάσει στα ψιλά των τουρκικών εφημερίδων και θα αποδοθεί σε «σατανική σύμπτωση».

Ήδη από τους 12 τούρκους καταδρομείς έχει απομείνει μόνο στη ζωή ο επικεφαλής λοχαγός της ομάδας, τούρκος καταδρομέας Ζέκι Σεν. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα τον βρουν να υπηρετήσουν σε διάφορες μονάδες του τουρκικού στρατού, μέχρι το Δεκέμβριο του 2002 που μετατίθεται στη Γεωργία. Εκεί υπηρετεί για έξι μήνες σε τουρκική υπηρεσία αντικατασκοπίας και τον Μάιο του 2003 επιστρέφει στην Τουρκία.

6 Μαΐου 2003: Ο Ζέκι Σεν με την παρέα του βρίσκεται στο κλαμπ «Λεϊλά» στην περιοχή Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης για να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Μετά το πάρτι, η παρέα θα διανυχτερεύσει στο ξενοδοχείο «Σιραγάν», απ' όπου και θα αναχωρήσει την επόμενη ημέρα, αργά το μεσημέρι.

Κατά την επιστροφή στο σπίτι του, ο Ζέκι Σεν, ο άνθρωπος που οδήγησε την ομάδα «Καρντάκ» στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996, δέχεται δολοφονική επίθεση στην πλατεία Ταξίμ.

Τρεις νεαροί τον πλησιάζουν κρατώντας μαχαίρια, ένας από αυτούς τον μαχαιρώνει στην καρδιά. Ο θάνατός του είναι ακαριαίος.

Η αστυνομία της Κωνσταντινούπολης εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό και λίγη ώρα μετά συλλαμβάνει τους τρεις νέους. Παραμένουν στη φυλακή για 3 χρόνια και το 2006, αποφυλακίζονται λόγω του μικρού της ηλικίας τους. Οι πατέρες δύο νεαρών υπηρετούσαν στην Τουρκική ΜΙΤ (τουρκική ΚΥΠ).

Εκείνο που μένει από αυτή τη σκοτεινή ιστορία με την ομάδα «Καρντάκ» είναι ότι οι «ήρωες των Ιμίων», όπως τους χαρακτήριζαν οι Τούρκοι, χάθηκαν όλοι κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Μην χάσετε αύριο, την αποκάλυψη της πραγματικής αιτίας του ομαδικού θανάτου των Τούρκων κομάντος που θα προκαλέσει σάλο.

Όταν οι πρωτεργάτες της εξαθλίωσης υποδύονται τους σωτήρες

O κ. Τάσος Μπάνος, η Μόνα (Λεμονιά Παπαδάκου) του Μνημονίου και ο κ. Ζανιάς. 

Ο κ. Τάσος Μπάνος από το γραφείο του στον δεύτερο όροφο της Βουλής (των εξαθλιωμένων) Ελλήνων, είχε θέα στον καταπράσινο Εθνικό Κήπο. Μια θέα που του επέτρεπε να χαλαρώνει και να διώχνει μακριά την κούραση από την ένταση της μέρας. Μέλος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμβουλος για πολλά χρόνια της Βάσως Παπανδρέου αλλά και των Παπακωνσταντίνου-Βενιζέλου. 

Ο κ. Μπάνος είναι εκείνος που συνέγραψε-όπως απεκάλυψε ο Βηματοδότης-όλα τα νομοσχέδια από το 2009 έως σήμερα. Το πρίφημο χαράτσι της ΔΕΗ, η μετενέργεια, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, φέρνουν την δική του υπογραφή. «Το 2009 ξεκινήσαμε με ένα νομοσχέδιο τον μήνα», λέει, «και φτάσαμε σήμερα που χρειάζονται δύο νομοσχέδια την ημέρα»., λες και πρόκειται για κάποιο σπουδάιο επίτευγμα.

Κάπου χαμένη στο ΥΠΕΧΩΔΕ βρισκόταν το τελευταίο διάστημα και η περίφημη Μόνα του Μνημονίου, η 32χρονη Μόνα Παπαδάκου από την Νάξο. 

Το ταλέντο της νεαρής Μόνα του Μνημονίου ανέδειξε ο κ Κώστας Καρτάλης ως επικεφαλής του ΙΣΤΑΜΕ. Η νεαρά εργαζόταν εδώ ως επιστημονική σύμβουλος σε θέση που προκήρυξε ο τότε πρόεδρός του και σημερινός βουλευτής Μαγνησίας κ. Κ. Καρτάλης.

Εδώ την συνάντησε και ο κ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος ενθουσιάστηκε από τα προσόντα της. Μαζί έκαναν αρκετή δουλειά-όπως διαβάζουμε-έγιναν ειδικοί σε θέματα προϋπολογισμών και η συνεργασία τους ήταν τόσο καλή ώστε ο κ. Παπακωνσταντίνου της ζήτησε να πάνε μαζί στις Βρυξέλλες ως επιστημονική του σύμβουλος, όταν εξελέγη ευρωβουλευτής. Η συνάντηση αυτή έμελλε να αποβεί μοιραία και για μας τους υπόλοιπους. Η Λεμονιά Παπαδάκου μετείχε ακόμη και ως υποστηρικτική βοηθητική ομάδα του υπουργού, σε μια διαπραγμάτευση που άλλαξε προς το χειρότερο τη ζωή όλων των Ελλήνων. Αντιθέτως, εμφανίζεται ότι έχει κάνει τη δουλειά της, δεν νιώθει ενοχές αλλά οργή.

Στην πραγματικότητα δεν έκανε η ίδια τις διαπραγματεύσεις. Τις έκαναν, λέει, ξοδεύοντας ατέλειωτες ώρες στο υπουργείο Οικονομικών, στο Σύνταγμα, ο υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου, ο υφυπουργός κ. Φ.Σαχινίδης και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κ. Γ. Ζανιάς . (Τα αποτελέσματα των “διαπραγματεύσεων” τα έχουμε υποστεί όλοι μας).

Για την κ. Παπαδάκου κυκλοφόρησε το εξής περιστατικό: Η Μόνα Παπαδάκου συνοδεύοντας εκπροσώπους της τρόικας και τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Γιώργο Ζαννιά πήγαν στο γραφείο της γενικής γραμματέως Κοινωνικής Ασφάλισης Αθηνάς Δρέτια. Η οδοντίατρος κ. Δρέττα εξέφρασε αρχικά κάποιες επιφυλάξεις-πριν γίνει κι αυτή στη συνέχεια υπάκουο κορίτσι-γι αυτά που ζητούσαν οι τροικανοί. Η απάντηση ήρθε από τη Μόνα Παπαδάκου με ύφος υπολοχαγού των... Ες-Ες: «Θα κάνεις ότι σου λέμε εμείς!» Η απάντηση της κυρίας Δρέττα ήταν ανάλογη της εξωθεσμικής και σίγουρα απίστευτης «εντολής» που δέχτηκε. Στόλισε τη δεσποινίδα Λεμονιά με διάφορα κοσμητικά επίθετα, ενώ της απέδωσε ευθύνες για το Μνημόνιο και την κατάντια της χώρας.

Ο κ. Τάσος Μπάνος, η κ. Λεμονιά Παπαδάκου, ο κ. Γ. Ζαννιάς, η κ. Χρύσα Χατζή -διευθύντρια του γραφείου του κ. Παπακωνσταντίνου-ο οικονομολόγος κ. Θέος και φυσικά ο κ. Παπακωνσταντίνου θα είναι από τους πρώτους που θα κληθούν ως μάρτυρες στην Εξεταστική Επιτροπή(αν γίνει & όποτε γίνει) για το πως φθάσαμε στο Μνημόνιο, η οποία αποτελεί προεκλογική δέσμευση του κ. Αντώνη Σαμαρά.

Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά, θα αναρωτηθείτε. Γιατί είναι αδιανόητο στυλοβάτες νομοσχεδίων που προέκυψαν από το Μνημόνιο με τα γνωστά αποτελέσματα, όπως ο κ. Ζαννιάς-να ακούγονται για το οικονομκό team της κυβέρνησης.

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Τι κρύβεται πίσω από την υποβάθμιση της Γερμανίας

Της Αμαλίας Κάτζου

Μπορεί για κάποιους να αποτελεί μία θεωρία συνομωσίας. 
Ωστόσο οικονομικοί και πολιτικοί παρατηρητές δεν θεωρούν καθόλου τυχαία της χθεσινή υποβάθμιση της Γερμανίας από τον οίκο αξιολόγησης Egan Jones. Και κάνουν λόγο για προειδοποιητική βολή των αμερικανών στη σιδηρά κυρία της Γερμανίας, η οποία με την αμείλικτη στάση της απειλεί να οδηγήσει σε κατάρρευση το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Nα σημειωθεί πως ο ανεξάρτητος οίκος αξιολόγησης Egan Jones τοποθετεί πλέον την διαβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της ατμομηχανής της ευρωπαϊκής οικονομίας στην κλίμακα «Α+» (από «AA -») και αιτιολογούν την απόφασή τους αυτή στην….ολοένα εντεινόμενη κρίση χρέους στην Ευρωζώνη που αργά ή γρήγορα θα πλήξει και τις γερμανικές εξαγωγές, ενώ αυξάνει παράλληλα και το κόστος «διασώσεων» για τη Γερμανία. Ενδεικτικό είναι πως στην αιτιολογική τους έκθεση θέτουν σε αρνητική θέση και τις προοπτικές της γερμανικής οικονομίας, κάτι που μεταφράζεται σε παρακολούθηση για μελλοντική περαιτέρω υποβάθμιση.

Ο αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα είναι εκνευρισμένος με την Άνγγελα Μέρκελ και εάν δεν βρισκόταν σε προεκλογικό αγώνα ήταν πολύ πιθανό να υπάρξει διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών. Το τελευταίο διάστημα ο Ομπάμα τονίζει, κοιτώντας προς το Βερολίνο, πως πρέπει να γίνουν περισσότερες κινήσεις, προκειμένου να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή οικονομία και να προωθηθεί η ανάπτυξη.

Οι παρεμβάσεις του Ομπάμα προκάλεσαν την αντίδραση του Βόλφανγκ Σόιμπλε, ο οποίος συμβούλεψε τον αμερικανό πρόεδρο να ασχοληθεί περισσότερο με τη μείωση του αμερικανικού ελλείμματος, το οποίο είναι υψηλότερο από αυτό που έχει η Ευρωζώνη.

Διπλωματικοί κύκλοι μιλούν για διάρρηξη των σχέσεων ΗΠΑ – Βερολίνου, με το Λευκό Οίκο να επιρρίπτει σοβαρές ευθύνες στη Γερμανία για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που τείνει να λάβει η κρίση χρέους. Το ψυχρό κλίμα στις σχέσεις των δύο κρατών, δίνει τροφή στο σενάριο πως στην υποβάθμιση της Γερμανίας από την Egan Jones έχει… βάλει το χεράκι του ο Λευκός Οίκος. 

Αν και πρόκειται για θεωρία συνομωσίας, ωστόσο έχει ενδιαφέρον το πώς συνδέουν κάποιοι την κίνηση του συγκεκριμένου οίκου αξιολόγησης με τη δυσφορία του Ομπάμα απέναντι στην Μέρκελ. Τι υποστηρίζουν; Πώς η υποβάθμιση θέλει να στείλει ένα μήνυμα στο Βερολίνο πως εάν δεν βάλει νερό στο κρασί του, θα ακολουθήσουν κι άλλες υποβαθμίσεις. Φυσικά κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα να πάρουν την ανιούσα οι αποδόσεις των γερμανικών bunds και η χώρα θα δανείζεται με υψηλότερα επιτόκια.

Και σε αυτό το σημείο οι πονηρά σκεπτόμενοι υπενθυμίζουν το πρόσφατο δημοσίευμα διεθνούς πρακτορείο, σύμφωνα με το οποίο, μεγάλα hedge funds στοιχηματίζουν σε μαζικό ξεπούλημα γερμανικών ομολόγων τους επόμενους μήνες. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια συνεδρίου των μεγαλύτερων hedge fund στο Μονακό, πάνω από το 50% των στελεχών τους εκτιμούν ότι τα επιτόκια των γερμανικών ομολόγων θα διπλασιαστούν μέσα σε ένα χρόνο. 

Μέχρι σήμερα ελάχιστοι ήταν αυτοί που τολμούσαν να στοιχηματίσουν κατά των γερμανικών ομολόγων. Ενας εξ αυτών είναι ο Τζον Πόλσον, ο επενδυτής-κερδοσκόπος, ο οποίος έγινε γνωστός το 2007, στοιχηματίζοντας στην κατάρρευση της αμερικανικής αγοράς ακινήτων. Στις 18 του περασμένου Απριλίου, έγινε γνωστό ότι ο Πόλσον είχε σορτάρει σε γερμανικά ομόλογα, προεξοφλώντας ότι η επιδείνωση της κρίσης στην ευρωπαϊκή περιφέρεια θα έχει αρνητικές επιπτώσεις και για τη Γερμανία. Ο κ. Πόλσον είχε «πρωταγωνιστήσει» και στο ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης το 2009, «σορτάροντας» σε ελληνικά ομόλογα, στα οποία κατείχε σημαντικές θέσεις.

Δικαστικοί επιμελητές της τρόικας

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Δεν πρόκειται, λέει η Μέρκελ, όσο ζει η ίδια, να κοινοτικοποιηθεί το χρέος της ευρωζώνης. Συνεπώς μην περιμένετε ευρωομόλογα ή παρόμοιες «διευκολύνσεις».


Πρόκειται για έναν ακόμη εκβιασμό στο πλαίσιο του πολέμου μεταξύ της Γερμανίας και όλων των άλλων για τους όρους οι οποίοι θα συνοδεύσουν την όποια «λύση» αποφασιστεί αργά ή γρήγορα. Είναι όμως ενδεικτικός του χάους που επικρατεί στην ευρωζώνη ελάχιστα πριν από τη σύνοδο κορυφής.

Στην πραγματικότητα όλοι οι παράγοντες της ζώνης του ευρώ, αλλά και οι εκτός αυτής ενδιαφερόμενοι, έχουν καταλήξει στη συνταγή την οποία προκρίνουν και με την οποία θεωρούν ότι θα τεθεί ένα – έστω προσωρινό – φρένο στην κατρακύλα της Ευρώπης και του ευρώ. Αυτή περιγράφεται από τα εξής:

● Τραπεζική ενοποίηση με κάποιου είδους (;) εγγύηση των καταθέσεων έως ένα επίπεδο.

● Δημοσιονομική ενοποίηση και έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών από τις Βρυξέλλες – δηλαδή από τη Γερμανία.

● Πολιτική ενοποίηση – δηλαδή θέσπιση υπουργού Οικονομικών, εκλεγμένου προέδρου και άλλων κοινών πολιτικών θεσμών για την ευρωζώνη.

● Κοινοτικοποίηση του χρέους με κάποια μορφή ευρωομολόγων και όποιων άλλων εργαλείων κριθούν απαραίτητα.

Οι διαφωνίες εστιάζονται στη «σειρά» με την οποία θα υιοθετηθούν τα επιμέρους μέτρα. Όμως οι διαφωνίες αυτές μόνον τυπικές δεν είναι, αφού η Γερμανία επιζητεί πρώτα την κατοχύρωση του ελέγχου της επί της οικονομικής πολιτικής και των προϋπολογισμών των εταίρων της.

Αντιθέτως όλοι οι άλλοι, ήδη κλυδωνιζόμενοι ή απειλούμενοι, ζητούν τώρα την άμεση ανακούφιση από τους σαρωτικούς κινδύνους της κρίσης, με την προοπτική να διαπραγματευθούν στη συνέχεια την έκταση των παραχωρήσεων που θα κάνουν στο πλαίσιο της πολιτικής, οικονομικής, πιστωτικής κ.λπ. ενοποίησης.

Έτσι εύκολα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ότι η κρίση, η οποία έχει ήδη αποκτήσει έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά, πλέον πλησιάζει η στιγμή να αγγίξει τον πλέον πολιτικό πυρήνα της: την εθνική κυριαρχία σε όλη της την έκταση.

Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος

● για το αν πράγματι η ενοποίηση είναι το «φάρμακο» στις δομικές ανισορροπίες της ευρωζώνης,

● για το αν πράγματι είναι δυνατόν το τεράστιο χρέος των χωρών της να εξυπηρετηθεί,

● για το αν πράγματι η Γερμανία, ακόμη και αν ήταν πρόθυμη, θα μπορούσε όντως να βρει τρόπο εγγύησης αυτού του χρέους χωρίς η ίδια να κινδυνεύσει με κατάρρευση.

Κανείς επιπλέον δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το αν τα παραπάνω, ακόμη και εάν ήταν εφικτά, θα αποτελούσαν διέξοδο – ακόμη και σε συνθήκες... «εργαστηρίου» – για τις υπόλοιπες χώρες της ζώνης του ευρώ. Έστω όμως ότι πράγματι μιλάμε για τη μαγική συνταγή, της οποίας η εφαρμογή θα μπορούσε δυνητικά να αποτελέσει παράγοντα μερικής ή προσωρινής σταθεροποίησης.

Η σκληρή αλήθεια είναι ότι σπανίως μπορεί κάποιος να υλοποιήσει, και μάλιστα με ευεργετικά αποτελέσματα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο και εν μέσω σαρωτικής δομικής κρίσης, όλα όσα «παρέλειψε» ή αρνήθηκε ρητώς να κάνει όχι μόνο κατά τα χρόνια της ύπαρξης του ευρώ, αλλά και κατά το μεγάλο διάστημα του σχεδιασμού και της προετοιμασίας για την εφαρμογή του.

Συνεπώς εύλογα θα μπορούσε κάποιος να διαπιστώσει ότι ήδη η ευρωζώνη μετράει πολλά χαμένα χρόνια. Με συνέπεια οι συνταγές που σήμερα συζητούνται να μοιάζουν ανεπαρκείς.

Συνθήκες αποικιοποίησης

Αυτό το ερώτημα – για το «εφικτό» του πράγματος – γίνεται ακόμη πιο βασανιστικό όταν μιλάμε για την πλήρη εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας εκ μέρους όλων των εταίρων προς τη μία και μόνη «υπερδύναμη» της ευρωζώνης.

Θεωρητικά η εκχώρηση αυτή – όπως συνέβη με τη μερική εκχώρηση κυριαρχίας στο πλαίσιο της συμμετοχής τόσο στην Ε.Ε. όσο και στο ευρώ – ήταν πολύ ευκολότερη την εποχή που η δημιουργία του κοινού νομίσματος υποσχόταν στους λαούς της Ευρώπης την προοπτική

● της οικονομικής σταθερότητας,

● της «διαρκούς ανάπτυξης και ευημερίας»,

● της προστασίας από τους νομισματικούς κινδύνους

● και, πολύ περισσότερο, το όραμα της οριστικής απομάκρυνσης του φαντάσματος του πολέμου.

Στο πλαίσιο των ηλίθιων θεωριών περί «τέλους της ιστορίας», οι οποίες είχαν τρομακτική πέραση παγκοσμίως μετά το γκρέμισμα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», το πείραμα του κοινού νομίσματος υποσχόταν, μεταξύ άλλων, και ένα είδος «αιώνιας ευρωπαϊκής ειρήνης».

Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Κύπρος, υπέκυψαν εύκολα στον...

website analysis